De bouw: de carbon rondhouten, de kajuitingang en de helmstokken

Ceilidh Composites heeft speciale prepreg  carbon weefsel. Dat is carbon dat vooraf is voorzien van hars (hier epoxy). Het is speciale hars, die niet hard wordt bij normale temperaturen. Men snijdt het op maat en haalt een stukje van de plastic beschermlaag weg. Dan legt men er een pijp op en rolt de vorm in het carbon weefsel.

Dan legt men er een pijp op en rolt de vorm in het carbon weefsel. Zit de vorm erin, dan haalt men de rest van het plastic folie weg.

Dan legt men hem in een halve schaal…

…en vervolgens de andere helft eroverheen. Die schalen sluiten mooi op elkaar en vormen de mal.

Het weefsel aan de binnenkant zit nog niet strak tegen de mal aan. Dat gaat men doen met vacuum-bagging (vacuum zak). Dat gaat als volgt. Men heeft er een lange stok door gestoken en daarmee trekt men nu een plastic slurf erdoorheen.

Daarna bekleden ze de hele mal met bleeder,  wat niets anders is dan een deken waar de lucht zometeen doorheen kan stromen.

Over de hele mal en bleeder trekt men ook een slurf.

Nu komt een handig en precies werkje: de binnen- en buitenslurf worden aan elkaar geplakt, aan weerskanten van de spiboom. Daartussen komt een pijpje te zitten, die met bleederdoek omwikkeld wordt.

Daarna is er niets meer aan: op het pijpje komt een vacuumpomp en het carbon weefsel zal zich strak tegen de binnenkant van de mal aanpersen.Vervolgens gaat het geheel in een oven, waar door de warmte de epoxy gaat uitharden. Dit kon ik die dag niet op foto zetten. Wel had Ceilidh Composites de boegspriet al klaar, gebakken en uitgepakt. Die staat hieronder.

Dit is de voorkant van de boegspriet. Heeeel dun, maar Dick Koopmans zegt dat het sterk genoeg is.

Dit is de achterkant van de boegspriet. Deze dikte is nodig over de lengte dat hij in de boegsprietkoker zit, want hij steekt dan nog 3 meter uit de boegsprietkoker en dat resulteert in enorme krachten als aan het uiteinde de gennaker staat te trekken.

Nog even een uitstapje. Men zegt altijd dat carbon zo stijf is. Ja en nee. Zie hieronder het plaatje van een mast van een Finnjol. Ceilidh Composites bouwt de masten zo met precies de plaats en mate van buiging waar de wedstrijdzeilers het willen hebben. Met het gewicht eraan, zie je het resultaat.

Mooi werk, he?

De kajuitingang van iroco en lexaan

Tsjerk heeft de kajuitingang gemaakt met profielen van iroco. Peter heeft het lexaan verder op maat gemaakt. Staat goed he?

De helmstokken

De helmstokken al wel af, maar nog niet op de roeren gemonteerd.. Maar hier alvast een plaatje van Tsjerk in actie met een helmstok-in-wording.

Ook de kombuis vordert lekker. Maar deze is nu nog niet af genoeg, dus komt hij de volgende keer aan bod.